Jezuici i księża diecezjalni z biskupem Wawrzyńcem Shielem z Adelaide w Sevenhill, 1871
Według ustnej tradycji, przekazanej przez Jana Ruciocha, przygotowanie budowy kościółka polskiego w Hill River, przy którym miało skupiać się potem życie religijne Polonii, rozpoczęto jeszcze przed przyjazdem księdza Rogalskiego albo w momencie, kiedy jego przybycie było już zadecydowane. Inicjatorem budowy był Jan Nykiel, który ofiarował na ten cel dwa akry ziemi i zorganizował w 1869 roku komitet, który zaraz rozpoczął budowę. Dalszą budową kościoła kierował już ks. Rogalski. Kamień wydobywano w okolicy, resztę, łącznie z gwoździami, wyrabiano ręcznie.
Budowę ukończono w 1871 roku i w tym też roku 30 listopada biskup z Adelaide Wawrzyniec Bonawentura Shiel poświęcił kościółek pod wezwaniem św. Stanisława Kostki i udzielił zezwolenia na celebrowanie tu mszy św. w niedziele i święta kościelne, jak również w dni polskich patronów. W 1873 roku wizytował Hill River arcybiskup Sydney kard. Francis Patrick Moran, który znając dobrze dzieje Polski, potrafił gorąco przemówić do Polaków i zachęcić ich do wierności narodowym tradycjom, wygłaszając podniosłą mowę o Matce Bożej Częstochowskiej. Podobnie w roku następnym biskup Reynolds z Adelaide wizytował kościółek i wybierzmował 50 dzieci, a na pamiątkę wizyty ofiarował piękną statuę Serca Pana Jezusa do głównego ołtarza. Dnia 10 października 1876 roku biskup Reynolds poświęcił też sprowadzony z Krakowa obraz św. Stanisława Kostki do głównego ołtarza oraz dwa obrazy Matki Bożej Częstochowskiej, z których jeden otrzymał biskup na pamiątkę. Po uroczystościach kościelnych Jan Nykiel podejmował biskupa uroczystym przyjęciem. Staraniem ks. Rogalskiego sprowadzono z Krakowa również relikwie św. Stanisława Kostki, które umieszczono w ołtarzu.
Kaplica św. Stanisława Kostki z czytelnią w Polish Hill River, 1886 („Misje Katolickie” 5 (1886), s. 33)
Ks. Rogalski troszczył się o wyposażenie kaplicy w obrazy, ornaty i naczynia liturgiczne. W liście z października 1879 roku pisał, że niedawno temu przybyło kilka rodzin z Prus (ze Zbąszynia i Babimostu) i przywiozło z sobą ornat biało-niebieski ofiarowany przez Teodora Meynberga z Hamburga. Bardziej jednak ucieszyłoby Polaków, gdyby mogli otrzymać w darze aparaty kościelne ołtarzowe, związane szczególnie z kultem ich patrona św. Stanisława Kostki[29].
Ornat ks. L. Rogalskiego w kościele w Sevenhill
W 1883 roku ks. Rogalski pisał, że kaplica wcześniej łatwo wszystkich pomieściła, obecnie była już za szczupła z powodu licznie przybywających do niej Polaków z Sevenhill, Penwortham, a szczególnie z Hill River. Na większe święta przybywali też Polacy jeszcze z dalszych stron. Przy okazji zaznaczył, że katolicy innych narodowości często podkreślali ten fakt, że Polacy mają o wiele więcej różnych nabożeństw, nauk misyjnych i katechetycznych oraz częściej przystępują do spowiedzi. „Oby mi tylko Bóg dał zdrowie – pisał – abym mógł dobrze wywiązać się z mego zadania i podołał pracy, która się ciągle powiększa. Jakie by to było szczęście dla nas, gdybyśmy mogli dostać od was jeszcze dwóch księży, a przynajmniej jednego. Wiem, że to wam trudno, bo pracy macie wiele, ale my też nie tracimy nadziei”[30].
——————-
[29] List L. Rogalskiego, Sevenhill, 4 X 1879.
[30] List L. Rogalskiego, Sevenhill, 16 V 1883.
—————–
Fragment książki: Jezuici Polscy w Australii (Południowa Australia 1870-1906, Wiktoria 1950-2012), Ludwik Grzebień SJ przy współpracy Andrzeja Pawła Biesia SJ i Wiesława Słowika SJ, Wydawnictwo WAM, Kraków 2012, ss. 27-28.
